ευσπλαγχνής

εὐσπλαγχνής, ὁ (Μ)

ο εύσπλαχνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού τ. εύσπλαγχνος κατά τα πολλά επίθετα σε -ης].